Vogels. Ze overbruggen grote afstanden, gaan waar wij niet kunnen gaan, althans niet op die vrije manier. Ze overwinteren in warmere oorden en komen in het voorjaar terug om onze tuinen op te fleuren. Maar niet alle vogels! Koolmeesjes bijvoorbeeld overwinteren gewoon in eigen land. Al vroeg in november bieden supermarkten, dierenwinkels en tuincentra een grote variatie aan van het zogenaamde ‘bijvoer’. We slaan voor enkele euro’s vetbollen en pindanetjes in. En daar zijn wij dan weer vrij in. We binden die koolmeesjes, roodborstjes aan ons huis, onze tuin. Onder het mom van ‘het is koud en ze hebben minder te eten’ lokken we deze diertjes . Wij nemen hun vrijheid als het ware een beetje over en worden daar blij van. Immers we zorgen goed voor hen. In onze buurt woont een oudere dame, lichtelijk gehandicapt beperkt in haar bewegingsvrijheid, begint in september al met haar vetbollen uit te zetten in haar zichtlijnen. In de ochtend zit ze in de voorkamer ...
Observatie vanuit verwondering. Geschreven ter leering ende Vermaeck. Ieder stukje levert inzicht op. Hopelijk voor de lezer ook! en dan...Inzicht zonder handeling brengt geen verandering. Dus er valt nog wel wat te doen constateer ik.