Anneke Beelaerts

Al weken is de afdeling groenvoorziening van de gemeente aan het werk op het grote veld achter ons huis. Een groot grasveld, met wat struikgewas, bomen en vooral veel ruimte. Aan beide zijden staan er twee onder één kappers aan het veld, met een solide waarde, want mooi uitzicht over het groen. Denk je in: het veld werd tot nu toe gebruikt door allerlei groeperingen. Ruimte voor een heuse Senegalese voetbal club die ieder woensdag rond de klok van 5 komt trainen, en daar na wat muziek maakt. Heel vrolijk. Dan zijn er de pubers die op bankjes samen komen en van de eerste zonnestraaltjes en van elkaar genieten. Dames en soms ook heren van het belendende Bejaardenhuis strekken hier hun benen en doen wat zuurstof op. Iedere dinsdag vindt hier de schoolgym plaats van een nabije Lagere School. Er wordt Kastie en Slagbal gespeeld, of een potje voetbal. En zodra het weer het toelaat, is er een buurtfeest of spelen de buurtkinderen spelletjes en is er een braderie met Koninginnedag. En na...

Nog even wat ingrediënten kopen bij de Albert Heijn, en terwijl ze op de band bij de kassa lagen (de mandjeskassa want haast) en zich richting kassier bewogen sprak de oudere dame vóór me mij aan: ”wat heb je lekkere dingen gekocht” nou was ik me van geen kwaad bewust en had dus haast, maar iets in haar intense blik deed mij even de klok vergeten. Ze wees op de gerookte makreel en zei:”heb je die wel eens gebakken?” Ik zei wat kribbig: ”Nou deze specifieke makreel niet, en nee, ook niet in het algemeen, nee.” En toen stak ze van wal, en wat er volgde deed alle mensen met mandjes achter mij, zuchten en na van verloop van tijd besluiten bij een andere rij aan te sluiten, behalve de man achter mij want die had zijn twee flessen Port en een fles witte wijn al op de band liggen, hij luisterde mee. De oudere dame vervolgde haar culinaire aanwijzingen: ”de kop er af hakken en dan met vel en al even aan twee kanten bakken, je eet je vingers er bij op. Ik knikte enthousiast en liet merken de ...