Nog even wat ingrediënten kopen bij de Albert Heijn, en terwijl ze op de band bij de kassa lagen (de mandjeskassa want haast) en zich richting kassier bewogen sprak de oudere dame vóór me mij aan: ”wat heb je lekkere dingen gekocht” nou was ik me van geen kwaad bewust en had dus haast, maar iets in haar intense blik deed mij even de klok vergeten. Ze wees op de gerookte makreel en zei:”heb je die wel eens gebakken?” Ik zei wat kribbig: ”Nou deze specifieke makreel niet, en nee, ook niet in het algemeen, nee.” En toen stak ze van wal, en wat er volgde deed alle mensen met mandjes achter mij, zuchten en na van verloop van tijd besluiten bij een andere rij aan te sluiten, behalve de man achter mij want die had zijn twee flessen Port en een fles witte wijn al op de band liggen, hij luisterde mee. De oudere dame vervolgde haar culinaire aanwijzingen: ”de kop er af hakken en dan met vel en al even aan twee kanten bakken, je eet je vingers er bij op. Ik knikte enthousiast en liet merken de boodschap te hebben begrepen en schuifelde ietwat meer richting kassier. Maar zij had dan weliswaar wel afgerekend maar dat betekende voor haar allerminst de afronding van haar activiteit bij de kassa. “heb je wel eens een kip klaargemaakt als een Hazenpeper?” (wat?) “nee, nooit” zei ik beleefd. “je neemt een goudrenet, honing, .... en..... (dat ben ik vergeten) en je wrijft de kip er mee in en heerlijk.”
Ja, en toen dook ik er echt in en vroeg haar of het dan in de braadpan moest of in de oven. Een kleur kwam op haar wangen bij deze belangstelling: “nee gewoon in de braadpan met zo’n asbestplaatje, oh nee die mogen niet meer, maar ja je weet wel een sudderplaatje en dan 3 uur stoven, je eet je vingers er bij op”. Inmiddels was de man achter mij ook betrokken bij dit gesprek, hij vroeg haar: ”en u hebt nog wel vingers over na al dat smullen?” zij: ”ja tuurlijk” ging ondertussen op haar rollator zitten en sprak hem vermanend toe: ”jongeman, ik zou die flessen neerleggen want als ze omvallen .... Heel adrem sprak hij vrolijk: “nou dan begint de borrel gewoon alvast hier hoor” en dat zag ik ook al wel gebeuren want ze nam alweer een aanloop naar de volgende culinaire tip:”weet je wat je moet doen met aardappels die uitlopers hebben?” nee dat wisten de man achter mij, de kassier en ikzelf absoluut niet.
Zij wel: “die schil je, hak je in blokjes zet ze onder water in een pannetje en na twee dagen in de ijskast zijn ze zo lekker als nieuwe aardappelen”. Zo die zat, kon het nog beter worden? Ja hoor: “mijn moeder kwam uit Gent en mijn vader uit Maastricht en wij waren vreuger thuis altijd met eten bezig. Bijvoorbeeld, wil je met kerst verse asperges eten?” nou dat wilde de man achter mij en ik wel, de kassier niet want die had wat anders aan zijn hoofd bleek wat later. “Je schilt de Asperges die je natuurlijk vers van het land koopt, je doet ze in een diepvriesdoos helemaal onder water, sealed het luchtdicht af en vriest het in. Dan heb je met kerst heerlijk verse Asperges” Nu kon de kassier zijn Albert Heijn bloed niet meer tegenhouden: ”maar dat hoeft helemaal niet, wij hebben hier het hele jaar door Asperges, voor de helft van de prijs ze komen uit Chili.” Nou dat vonden de man achter mij, de oudere dame en ik belachelijk!
Dus spraken we allen schande van de energie die hiermee verkwist werd. De man achter mij:”ik ben voor lokale producten”, de oudere dame: ”ja en ik kook uitsluitend met seizoens produkten, en ik: ”lokale produkten inkopen garandeert nog wat economie hier!” De kassier was hier niet blij mee. De kassier werd nu dus voor het eerst ongeduldig en vroeg ons wat op te schieten omdat niet iedereen zo veel geduld had als wij. Ja zeker de mensen die NU hun Asperges willen in plaats van in het voorjaar, die hun waterige aardbeitjes 24 uur beschikbaar willen hebben 365 dagen per jaar. De oudere dame nam afscheid, ik rekende af, de man achter mij ook spoedig daarna en terwijl we de boodschappen in onze tassen deden vroeg de man achter mij nog: ”heb je nou alle ingrediënten onthouden, ik weet zeker dat ik morgen niet meer weet hoe die kip moet, en hoe zat dat nou met die Asperges?” Ik vertelde hem dat ik mij ook ernstige zorgen maakte en had spijt dat ik de oudere dame niet had gevraagd of ik haar eens zou kunnen interviewen over deze handige culinaire tips.
Reacties