Doorgaan naar hoofdcontent

Look what the cat dragged in!




Het is een spreekwoord en wordt gebruikt in liedjes. En het gaat altijd over verbazing, gruwel zelfs, of gewoon over een dronken vriendin.  In dit geval gaat het over een Lady.

Het zit zo. Onze jongste kat, Lady, leeft zoals haar naam al doet vermoeden als een jager. Dit uit zich vooral in het voorjaar. Dan gaat Lady winkelen in de natuur, bij voorkeur in de kleine uurtjes, en brengt haar prooi naar huis.
Stel je voor: het is half vier in de ochtend, nog lekker donker, en dan komt ze binnen, met in haar bek een muis, een vogel of een konijn. Deze cadeautjes uit de natuur leven soms wel, soms half en soms niet meer.
Midden in de nacht staat mijn bewustzijn op een laag pitje, en zijn alle zintuigen op vliegtuigmodus ingesteld. En dan opeens keiharde geluiden terwijl Lady binnenpoezelvoet.  Ze kondigt haar vangst weliswaar  binnensmonds, maar luid aan. En dan dropt ze haar cadeau voor mijn bed.
Als de prooi nog leeft ontstaat er een racecircuit in de slaapkamer. Is het dier dood, slapen ik en Lady binnen 5 minuten. Vannacht leefde de prooi en werd niet vóór maar onder het bed gedropt. En het bleek een roodborstje. Toevallig mijn lievelingsvogel in de vrije natuur, maar niet paniekerig fladderend onder mijn bed. Waaah! En het dier vloog op en neer, heen en weer maar zag kennelijk de vrije uitgang niet. Wat te doen? Lady greep in, ze knielde half onder het bed, sloeg haar nagels uit, sleurde het vogeltje een stukje onder het bed vandaan…en het roodborstje vloog door het raam naar buiten.  
Je bent een Lady of niet.

Reacties

Populaire posts van deze blog

  Als de schuurdeuren op zondag open gaan…   Op het platteland wonen betekent ruimte, rust en regelmaat. Alles gaat zijn gang, de boer ploegt, de dominee dartelt rond op huisbezoek en de notaris noteert wat dagelijkse beslommeringen zodat de mensen zich geen zorgen hoeven te maken. Maar als de zes dagen van werken, eten en slapen gedaan zijn dan gebeurt er iets van andere orde. Op de zevende dag vindt er een gedaanteverwisseling plaats. De mensen trekken een ander kostuum aan, lopen naar hun schuren, garages en andere bouwsels en gooien de boel open. Achter die deuren staan paarden of paardenkrachten te wachten op hun bevrijding om zo de eigenaren te bevrijden. In het openzwaaien van die deuren voltrekt zich een grote opluchting, een zucht naar vrijheid een verlangen naar snelheid, herrie en onvoorspelbaarheid.   Een verborgen rijkdom brult en hinnikt en de eigenaren vertonen een brede lach,   zij kiezen een pad waar ze de rest van de week voor werken en naar verlangen. O

Funky Nassau

Een Blog over een cadeautje aan jezelf. Dansen! Sinds 6 jaar dans ik twee keer per week bij Bruce Dance Factory in Eindhoven. En dat is goed voor de conditie, de ontspanning, de energie en levenslust. maar vooral: dat gevoel!!   Het gevoel dat je krijgt als je regelmatig danst bij Bruce Dance Factory (BDF) laat zich misschien wel het beste beschrijven als   ´ Funky Nassau ’. Open deze link terwijl je verder leest.  https://www.youtube.com/watch?v=XOann4GOpm8   Vandaag had ik een gesprek met de oprichter en eigenaar van BDF, Bruce Yanez, na de maandagochtend dance work out. De aanleiding was een uitdagende choreografie,  waar zowel Bruce als wij helemaal in op gingen, daar spraken we na de les verder over. ‘Welke inspiratie zagen wij vanochtend Bruce?’ ‘Voor de les dacht ik even heel sterk aan mijn moeder’ vertelde Bruce, ‘en als vanzelf had ik de choreografie voor de les gebaseerd op haar’. ’Hoe zit dat dan Bruce was je moeder danslerares?’ Ha, ha,

Als mensen er niet meer zijn

  Vandaag besloot ik na lange afwezigheid, eens in Linkedin te duiken. De aanleiding was dat ik contact wilde houden met ex-studenten en afstudeerders. Natuurlijk wilde ik eerst kijken wie er al met mij verbonden was via dit platform. Een dubbele uitnodiging lijkt wel erg wanhopig. De lijst van contacten verscheen en op de derde plaats stond de naam van een kennis die ruim een maand geleden overleden was. Haar, voor mij, plotselinge overlijden had mij behoorlijk geraakt en toen ik opeens haar naam zag, sloeg ook nog het bewustzijn van de eindigheid toe. Zij staat gewoon nog op Linkedin, en het leek mij verstandig om dan haar als contact maar te ‘verwijderen’. Toen ik dat probeerde te doen, werd mij eerst medegedeeld dat ik het contact ging verwijderen, maar dat de persoon zelf daarvan niet op de hoogte werd gesteld. Daarmee sloeg al helemaal het mysterie van het leven toe. Een dode verwittigen dat zij uit een contactenlijst wordt verwijderd zal in de ogen van het heelal een futiliteit