Toen ik vanochtend (08.00 uur) mijn mond opende bij de tandarts werd ik verzocht mijn hoofd iets naar rechts te draaien zodat het nog net even wat meer pijn kon gaan doen... en mijn gedachten dwaalden, ondanks de pijn, af naar het conceptuele van een dergelijk verzoek.
De Tandarts is zich bewust van de procedure die hij moet volgen, daar vloeit zijn instructie uit voort. Hij weet wat komen gaat. Immers hij heeft Tandheelkunde gestudeerd, heeft zijn Bul gehaald, en is gaan praktiseren. Wanneer een patiënt in zijn stoel beland, heeft hij al voordat hij welke handeling dan ook gaat verrichten, haarscherp door wat de situatie is, kortom hij OVERZIET het slagveld, en weet wat hem te doen staat. Hij maakt in een flits een behandelplan en als de tijd hem dat toestaat, gaat hij tot actie over. Kleine mankementen worden meteen gefikst en, nu ja, wonderen duren nou eenmaal wat langer. Waren alle situaties in ons leven maar zo overzichtelijk. Neem nou de actualiteit, na 10 minuten de krant lezen ben je toch volledig het overzicht kwijt? Het kan aan mij liggen maar ik krijg de indruk dat we alles weten te compliceren. Als een Bank dreigt om te vallen omdat het slecht gemanaged is stoppen de toezichthouders ze nog wat extra geld toe als beloning. Want stel je voor dat het systeem tegen het licht wordt gehouden en het blijkt dat het een slagveld is waar niemand meer door de bomen het Bos ziet!
Dus nee, pappen en nathouden en vooral niet met een witte jas aan en met van die heerlijk behaarde armen, een poppenspiegeltje hanterend de boel rechtzetten, repareren en klaar u mag spoelen". Hoe meer ik er over na denk hoe meer ik DE TANDARTS een held vind. Ga maar na, daar ligt in een kwetsbare houding iemand onder "Boys van Brasil" licht met de mond wijd open pijn te lijden terwijl de Tandarts in een zeer kort tijdsbestek, doet wat ie doen moet! Is er te veel afstand tussen degenen in het veld en degenen die moeten opletten?
Of is het misschien zo dat er geen Tandheelkunde voor financiële praktijken bestaat en dat we niet weten waar we mee bezig zijn? Dat er onder onze eigen ogen Innovatie plaatsvindt maar dat niemand het poppenspiegeltje hanteert? Ja dat kan met Innovatie. Daarom immers is het nieuw. Niemand kent het nog laat staan herkent het als er iets mis dreigt te gaan. Maar, dacht ik, inmiddels mijn hoofd naar de linkerzijde kerend, dan is dat eigenlijk goed nieuws! Dan lees ik in de krant dat iedereen zich moet schamen, maar dat is helemaal niet zo, we moeten blij zijn! Er is sprake van vernieuwing. Het is alleen een kwestie van ontdekken waar die innovatie dan plaatsvindt. Vastpakken en naar boven halen. Ondertussen sprak mijn held tot mij: "Mevrouw we moeten even een röntgenfoto van uw kies maken". Terwijl ik naar het donkere kamertje liep raakte mij een diep gevoel van herkenning. Dat is het, röntgen! Noodzaak dwingt tot handelen. Innovatie is immers zoals Einstein het al zo mooi zei:"Necessity is the mother of Invention". Dus de hele financiële crisis is de kraamkamer. Het broeiend nest om de dingen anders te doen. Dit bezoek aan de Tandarts had mij zeer opgebeurd. Nadat ik een afspraak voor een uur behandeling van de zieke kies had gemaakt, was mijn Tandarts ook vol goede moed:" U zult zien, een fluitje van een cent".
Bedankt Tandarts!
Reacties