Dus als ik aan het koken ga. En dat doe ik iedere avond echt waar, is een deel van mijn taak gedicteerd door overheid- gerelateerde handelingen: het scheiden van afval.
Nu had ik al nooit genoeg aan de groene en grijze bak, want ook nog flessen, kranten?
Ja, die gaan dan in AH.nl kratjes. Dus in mijn keuken en buiten, om mijn keuken, stapelt zich het afval, weliswaar gesorteerd, behoorlijk op. Wat te doen met groter worden nieuwe categorie plastic afval?
Er zijn speciale verzamelpunten opgesteld in onze stad Eindhoven. En “mijn” verzamelpunt is 2 kilometer rijden en moet ik daar sowieso met de auto (CO2) naar toe vanwege de vracht afval. “Dat kan anders” moeten buurtgenoten hebben gedacht.
Want sinds enige weken is de Albert Heijn, 300 meter verderop, een bont verzamelpunt van onze verwarring geworden.
Er staat een nieuwe grote container met daarop wat je wel aan plastic en wat niet aan plastic gestort mag worden. U raadt het al. De lijst met "wat niet" is veel langer, nog afgezien van het feit dat geen hond die lange lijsten leest. Gaat u even met mij mee boodschappen doen bij Albert Heijn bij ons om de hoek?
We fietsen, want dichtbij en we hebben 1 zakje plastic afval bij ons. We parkeren onze fiets in de daartoe bestemd rekken. Dan struikelen we bijna over een speciale aanbieding van NRC Next in de vorm van een enthousiaste student, twee honden vastgeknoopt aan het fietsenrek, een zwerver met de zwerverskrant, 5 pubers lurkend aan een shagje en een collectant voor een gehandicapten stichting.
Als we onze blik iets verruimen krijgen we nog wat extra prikkelingen binnen in de vorm van DE AFVALCONTAINER. Waar vroeger grote bakken stonden voor onze flessen waar je zo lekker de vorige avond in kon smijten, en daarnaast een bak voor afgekloven kleding, staan nu kleine bakjes voor de flessen, kleding kunnen we niet meer kwijt, en dan TADA! De grote blinkende nieuwe container voor het plastic afval. Maar wat is dat? Rondom deze container in een cirkel van een paar meter staan wel 30 plastic zakken, groot klein, open en dicht. Schaaltjes van het vlees bungelen buiten, (ziet u de ratten ’s nachts al de restjes aflikken?) flessen van de wasverzachter lonken postuum met hun geur. Wat is hier aan de hand?
We gaan het aan de chef van de Albert Heijn vragen, een man die fungeert als de vraagbaak van de buurt. “kunt u ons vertellen wat al dat afval daar doet?”
“Ja, dat is een ramp, we hebben de Gemeente er al over gebeld, het blijft maar komen. Iedere maandag ruimen twee extra krachten alles op, we weten simpelweg niet wat we er mee aan moeten”. ”Waar brengen uw medewerkers dat afval dan naar toe?”
“Nou we huren een busje (CO2) en rijden dan naar de stort. Daar wordt dan alles in de restafval container gedumpt. Maar eigenlijk is dat helemaal onze verantwoordelijkheid niet, moet ik u zeggen, maar ja, het staat hier allemaal vies te zijn op onze stoep dus je moet wat hè?”
Wat is hier aan de hand? De overheid begint een goedbedoelde actie om het afval, aan de bron, het huishouden, zoveel mogelijk te laten scheiden. Dat bespaart kosten bij de afvalverwerking. Daar kan ik me iets bij voorstellen. We ontvangen een brief van twee kantjes, een speciale plastic zak en veel plezier ermee. Geen enkele logica in wat wel en wat niet in die plastic zakken moet. Geen sancties op het niet vervullen van onze burgerplicht. Verzamelpunten op kruispunten waar je niet mag stilstaan (stopverbod), laat staan een veilig parkeerhaventje om uit te kunnen stappen en je afval te deponeren.
Geen wonder dat we onze verwarring tonen door burgerlijk ongehoorzaam te zijn. En de Albert Heijn? Die neemt zijn maatschappelijke verantwoordelijkheid serieus en heeft naast de koffie corner nu de taak van een stadsdeelkantoor erbij.
Reacties