Doorgaan naar hoofdcontent

Toeval

Ik zal het kort houden. Serendipiteit. Dat overkwam mij gisteren in een restaurant in Amsterdam. Wat was het geval? sinds enkele weken volg ik een opleiding over Liberalisme. Reuze interessant, waar een klein land groot in kon zijn. Thorbecke en de grondwet, het kinderwetje van Van Houten, dat soort dingen en allemaal Liberalen die dat hebben gerealiseerd.

Ik vond dat ik daar meer van moest weten, immers, de politiek is verzand in discussie over wat wel en wat niet toelaatbaar is op de vierkante milimeter en ik zoek toch liever de ruimte op. Dus het Liberalisme was een logische keuze. Met mij nog zo'n 15 personen in een zaaltje in Mierlo. Ik troost mij met de gedachte dat het OVERAL in Nederland versnipperd plaatsvindt en dat dat allemaal bij elkaar ook een beweging geeft. Goed. De meeste recente les ging over Liberale theorieen en al discussierend kwamen we uit bij Frits Bolkestein.

Zonder uitzondering gaf iedere cursist aan dat sinds Frits afgereisd was naar het Europese het in dit land zwaar weer was op het gebied van visie. Ga maar na, de heer Bolkestein schreef in 1994 bijvoorbeeld dat de komst van zo vele buitenlanders ons land in grote problemen zou brengen, en zo schreef hij, Nederland zou verworden tot Moskou aan de Noordzee. Ja! 1994.

Ik heb dat artikel wel 10 jaar bewaard omdat het mij intrigreerde. Waarom Moskou? En wat waren dan die problemen met al die buitenlanders? Ja nu 15 jaar later praten we over niets anders dan over integratie en is de Overheid groot geworden op alle fronten, zo groot zelfs dat de vraag is waar niet? Moet ik nog voorbeelden geven?

Subsidies op kunst, afvalverwerking, of leuke initiatieven om muliticulti te breien en haken. Om over het rookverbod nog maar te zwijgen, maar daar ben ik specifiek in. Dus na een zeer inspirerende cursus avond, waar bleek dat het Liberalisme een stroming is die onze maatschappij heeft voorzien van heel wat grondbeginselen waardoor mensen zich konden ontwikkelen ongeachte ras, afkomst of geslacht, memoreerden we Frits Bolkestein.

Och, was er nog maar zo iemand in Nederland die een groter scenario kon bedenken. Die ons houvast gaf en hoop. Die ons aansprak op onze eigen capaciteit om te denken, zelf na te denken. Ja stel je voor. Gelukkig hadden we gisteren in ieder geval de intocht van Sinterklaas die zeer druk bezocht was en wel 3 uur interessante televisie opleverde. Terug naar Frits Bolkestein.

Na deze zeer bevredigende cursusavond, ging ik de avond erna eten in Amsterdam. geweldig restaurant, levendige dynamiek, "Dauphine". Na heerlijk te hebben genoten ging ik mijn jas halen.

Wie had op datzelfde moment dezelfde gedachte? Frits Bolkestein! Hij probeerde zijn regenjas aan te doen, terwijl ik overwoog of en hoe ik hem kon aanspreken. Mijn held! Even flitste Elvis Presley door mijn hoofd en ik dacht, "gewoon doen voordat je het weet gaan ze hemelen die helden."
Dus: "Dag mijnheer Bolkestein, vergeef me dat ik u aanspreek, maar ik had gisteren een cursus Liberalisme en we hadden het over u".

De man maakte een schurkende beweging, en dacht waarschijnlijk zoiets als "leuk een middelbaar vrouwtje dat er bij wilt horen". Maar ik drukte door en zei:" we hadden het op de cursus Liberalisme in Mierlo er over dat u een echte icoon bent en dat er sindsdien niemand meer is gekomen met visie". Zo, 't vrouwtje plast haar territorium af. "Oh maar mevrouw dat is heel aardig van u maar ik stem helemaal voor Rutte" Ik haastte me te zeggen "ja dat doen wij natuurlijk allemaal ook hoor, maar ik wilde u gewoon laten weten dat u onze held bent en blijft".

Bolkestein was nog steeds druk doende met zijn regenjas, coördinaten natuurlijk door deze wat rechtstreekse benadering volledig in de war. Nam zich voor toch eens een modern Jack aan te schaffen.
Hij stak zijn hand uit."Zo, mevrouw, en uw naam is?" Die noemde ik en hij begon meteen wat familieleden en functies te memoreren. Jasactiviteit stond stil. "En wat is uw beroep?" Ik kon hem wel knuffelen! Weg middelbaar vrouwtje z.b.b.h. (zonder bezigheden buitenshuis) "ik ben Mangement Consultant en werk voor Directies en schrijf teksten en ook speeches en ik heb dat 17 jaar in mijn eigen bedrijf commercieel gedaan en ik wil mij nu maatschappelijk inzetten."

"Zo, mevrouw dat is heel mooi, ik wens u veel succes daarmee" Nog een handdruk, de jas was aan, ik had hem even een zetje over de schoudervullingen gegeven. Hij voegde zich bij zijn gezelschap, ik liep met mijn dochter naar buiten. Op wolkjes. Buiten stonden mijn zoon en man al te wachten, ze hadden de auto alvast gehaald tijdens mijn Garderobe Experience. Ik liep ze tegemoet: "Weet je wie ik net heb ontmoet?" nou nee dat wisten ze niet en stap nu maar in want we mogen hier helemaal niet staan. "Frits Bolkestein!" "Wat leuk Mama heet onze kat daarom Frits?".
Zucht. Wat een geluk.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Als mensen er niet meer zijn

  Vandaag besloot ik na lange afwezigheid, eens in Linkedin te duiken. De aanleiding was dat ik contact wilde houden met ex-studenten en afstudeerders. Natuurlijk wilde ik eerst kijken wie er al met mij verbonden was via dit platform. Een dubbele uitnodiging lijkt wel erg wanhopig. De lijst van contacten verscheen en op de derde plaats stond de naam van een kennis die ruim een maand geleden overleden was. Haar, voor mij, plotselinge overlijden had mij behoorlijk geraakt en toen ik opeens haar naam zag, sloeg ook nog het bewustzijn van de eindigheid toe. Zij staat gewoon nog op Linkedin, en het leek mij verstandig om dan haar als contact maar te ‘verwijderen’. Toen ik dat probeerde te doen, werd mij eerst medegedeeld dat ik het contact ging verwijderen, maar dat de persoon zelf daarvan niet op de hoogte werd gesteld. Daarmee sloeg al helemaal het mysterie van het leven toe. Een dode verwittigen dat zij uit een contactenlijst wordt verwijderd zal in de ogen van het heelal een futilit...

Funky Nassau

Een Blog over een cadeautje aan jezelf. Dansen! Sinds 6 jaar dans ik twee keer per week bij Bruce Dance Factory in Eindhoven. En dat is goed voor de conditie, de ontspanning, de energie en levenslust. maar vooral: dat gevoel!!   Het gevoel dat je krijgt als je regelmatig danst bij Bruce Dance Factory (BDF) laat zich misschien wel het beste beschrijven als   ´ Funky Nassau ’. Open deze link terwijl je verder leest.  https://www.youtube.com/watch?v=XOann4GOpm8   Vandaag had ik een gesprek met de oprichter en eigenaar van BDF, Bruce Yanez, na de maandagochtend dance work out. De aanleiding was een uitdagende choreografie,  waar zowel Bruce als wij helemaal in op gingen, daar spraken we na de les verder over. ‘Welke inspiratie zagen wij vanochtend Bruce?’ ‘Voor de les dacht ik even heel sterk aan mijn moeder’ vertelde Bruce, ‘en als vanzelf had ik de choreografie voor de les gebaseerd op haar’. ’Hoe zit dat dan Bruce was je moeder ...
  Als de schuurdeuren op zondag open gaan…   Op het platteland wonen betekent ruimte, rust en regelmaat. Alles gaat zijn gang, de boer ploegt, de dominee dartelt rond op huisbezoek en de notaris noteert wat dagelijkse beslommeringen zodat de mensen zich geen zorgen hoeven te maken. Maar als de zes dagen van werken, eten en slapen gedaan zijn dan gebeurt er iets van andere orde. Op de zevende dag vindt er een gedaanteverwisseling plaats. De mensen trekken een ander kostuum aan, lopen naar hun schuren, garages en andere bouwsels en gooien de boel open. Achter die deuren staan paarden of paardenkrachten te wachten op hun bevrijding om zo de eigenaren te bevrijden. In het openzwaaien van die deuren voltrekt zich een grote opluchting, een zucht naar vrijheid een verlangen naar snelheid, herrie en onvoorspelbaarheid.   Een verborgen rijkdom brult en hinnikt en de eigenaren vertonen een brede lach,   zij kiezen een pad waar ze de rest van de week voor werken en ...