Doorgaan naar hoofdcontent

Surfen wordt vliegen!

Iedereen kent ze nu wel, de Websites van organisaties die zichzelf trots presenteren. Als het product dienstverlening is, dan zit de “verleiding” in een diaree van artikelen die je gratis kan downloaden. Of als het product leasing is dan zie je, sector gestuurd waar de organisatie zijn sporen verdiend heeft. En zo kan ik nog even doorgaan. U ongetwijfeld ook. Maar... op wie is dit allemaal gericht?

Dankzij Google typen we een begrip in en voìla 101.000 “hits”. Zoveel hadden wij in de jaren 70 niet hoor. 40 hits in de Top 40 van Ferry Maat allemaal gekozen door de luisteraar want die hadden hun stem uitgebracht door het kopen van die plaat.
Hiermee gaven ze aan waarin ze geïnteresseerd zijn.

Dus wat is hier aan de hand? Aan de oppervlakte zie je dat Google (of een andere zoekmachine) zendergericht selecteert. Dus op aanbod en helemaal niet op de vraag die jij als ontvanger hebt. Als je dan een van die hits selecteert (meestal de bovenste) en je “komt” op de Website van de organisatie die dat woord, dat begrip wat je zocht ergens op de website heeft staan, ben je het spoor natuurlijk al bijster.

Je scrollt wat door de Home pagina, klikt wat buttons, indien aanwezig, type je nogmaals je begrip in op de zoekfunctie van de desbetreffende website.
Ik weet niet hoe het u vergaat maar ik krijg nooit antwoord. Echt niet.
“Cannot be found”. En daar zit de crux. Natuurlijk kan jou vraag niet gevonden worden. Immers de website is gemaakt vanuit het denkkader van de organisatie!

Dus wat ik nu wil is dat de website ingericht is vanuit mijn vraag (los van de zoekmachine want dat volgt daarna vanzelf denk ik zo).
Dus ik kom op de Website, neem het heft in handen (ik noem het zelfsturing van de ontvanger, vrij naar prof. Arnold Cornelis) en onttrek datgene wat ik zoek, waar ik behoefte aan heb. Zo moeilijk kan het allemaal toch niet zijn?

Het resultaat is, dat ik dankbaar ben voor wat ik zelf heb gevonden, en de kans is groot dat ik verdere actie onderneem richting de organisatie die deze cockpit voor mij heeft gemaakt.
Sterker nog ik ben best bereid daar voor te betalen. Want ik ben namelijk die vrijblijvendheid op Internet echt beu.
Een zendergerichte website is een poging van een organisatie vat te hebben, en te houden, op de reputatie. Maar denk eens na, het tegendeel is waar.
Elke keer als iemand niets heeft gevonden op de website kalft het respect weer een beetje af. Op deze manier is er geen sprake van communicatie zelfs.
Want de boodschap van de zender is: kijk eens even in mijn mandjes, mooie appels hè?” En de ontvanger denkt; “Appels? Appels? Ik had toch om peren gevraagd?” en haakt af.

Reacties

Populaire posts van deze blog

  Als de schuurdeuren op zondag open gaan…   Op het platteland wonen betekent ruimte, rust en regelmaat. Alles gaat zijn gang, de boer ploegt, de dominee dartelt rond op huisbezoek en de notaris noteert wat dagelijkse beslommeringen zodat de mensen zich geen zorgen hoeven te maken. Maar als de zes dagen van werken, eten en slapen gedaan zijn dan gebeurt er iets van andere orde. Op de zevende dag vindt er een gedaanteverwisseling plaats. De mensen trekken een ander kostuum aan, lopen naar hun schuren, garages en andere bouwsels en gooien de boel open. Achter die deuren staan paarden of paardenkrachten te wachten op hun bevrijding om zo de eigenaren te bevrijden. In het openzwaaien van die deuren voltrekt zich een grote opluchting, een zucht naar vrijheid een verlangen naar snelheid, herrie en onvoorspelbaarheid.   Een verborgen rijkdom brult en hinnikt en de eigenaren vertonen een brede lach,   zij kiezen een pad waar ze de rest van de week voor werken en naar verlangen. O

Funky Nassau

Een Blog over een cadeautje aan jezelf. Dansen! Sinds 6 jaar dans ik twee keer per week bij Bruce Dance Factory in Eindhoven. En dat is goed voor de conditie, de ontspanning, de energie en levenslust. maar vooral: dat gevoel!!   Het gevoel dat je krijgt als je regelmatig danst bij Bruce Dance Factory (BDF) laat zich misschien wel het beste beschrijven als   ´ Funky Nassau ’. Open deze link terwijl je verder leest.  https://www.youtube.com/watch?v=XOann4GOpm8   Vandaag had ik een gesprek met de oprichter en eigenaar van BDF, Bruce Yanez, na de maandagochtend dance work out. De aanleiding was een uitdagende choreografie,  waar zowel Bruce als wij helemaal in op gingen, daar spraken we na de les verder over. ‘Welke inspiratie zagen wij vanochtend Bruce?’ ‘Voor de les dacht ik even heel sterk aan mijn moeder’ vertelde Bruce, ‘en als vanzelf had ik de choreografie voor de les gebaseerd op haar’. ’Hoe zit dat dan Bruce was je moeder danslerares?’ Ha, ha,

Moederdag en nacht

's Avonds laat, net voor het slapen gaan wil ik nog even contact hebben met mijn moeder. Daarom loop ik dan even naar buiten. Dan kijk ik naar de sterrenhemel. Ik kijk omhoog en vraag: ’zie je me?’ en ik geloof dan dat ze daar aan de bar zit met mijn vader. In de sfeer van de vijftiger jaren, met een cocktail in de hand. Ze is gelukkig. Onbezorgd. Het is een andere dimensie die ik kan aanraken als ik naar de sterrenhemel kijk. Terwijl ik hier gewoon op aarde mijn leven leid, ben ik verbonden met iets daarbuiten. De tijdloze verbondenheid met mijn moeder vertaalt zich in de sterren aan de hemel. Dat zal misschien wel de bedoeling zijn van de sterren. Want immers als je ze ziet zijn ze al lang gestorven. Op dat moment, als ik naar buiten loop stel ik mij in contact met de oneindigheid en bestaat er geen tijd meer. Van moeder op dochter en daarna. Want een moeder geeft de tijd aan haar dochter, en de dochter geeft weer de tijd aan haar dochter. Het is een eindeloze verbintenis