Doorgaan naar hoofdcontent

Multivocaal



Heel langzaam, onopvallend is er een nieuw fenomeen in onze taal geslopen. Eerst nog van de Amerikanen die van overdrijven houden en dus ‘Bye Bye’ roepen bij het afscheid. Naast de Kip ‘Piri Piri’ en de aloude Indonesische ‘Gado Gado’ zijn we nu toch echt los gegaan.
Dus dat zijn dialogen als volgt:
‘hoi, hoi hoe gaat ie?’
‘kiele, kiele maar je hoort mij niet klagen’
Of:
‘zeg ik moet nu gaan Doe doei!’
‘Ja is goed joh, Dag dag!’
Vanwaar deze absolute overbodigheid? Denk er maar eens even over na, kom ik morgen bij u terug.

Zo daar ben ik weer.

De verklaring van deze verdubbeling ligt, denk ik, in de grote behoefte van ons allemaal om waarde te creëren. Of het nu twee stenen tegen elkaar ketsen is met de bedoeling vuur te creëren of een hand op iemands schouder leggen met de bedoeling macht te creëren.

Onze niet aflatende scheppingsdrang vindt altijd een weg. En het overbruggen van tijd ligt hier dan weer aan ten grondslag. We willen ons graag nuttig maken tijdens ons aardse bestaan. Bij de één beperkt dit zich tot de voortplanting en vindt het dan wel best, de ander ziet daar juist van af en voorziet in behoeften van andere aard.

Als we maar aanwezig zijn, ook als we er niet meer zijn.
Om dit alvast te oefenen dubbelen we er nu alvast lustig op los. Dus galmt de tweede ‘hoi’, de eerste ‘hoi’ nog na en zo galmt de laatste ‘hoi’ nog na ook al zijn we al weer weggefietst.
En er zijn bosjes mensen die een stap verder gaan en op elektronische wijze hun footprint overal achterlaten. En al heb je ze 20 jaar niet gezien, via Linked.com wordt de klok alsnog gelijkgezet. De sporen die je, misschien moedwillig, had uitgewist worden vrolijk genegeerd met de uitnodiging om lid te worden van hun netwerk.

Ik vraag u : ‘waarom’?
Een overpeinzing waard, want als er in die 20 jaar geen contact is geweest, en ook niet bewust is gezocht, en je dus ook niet gelijk qua ontwikkeling bent opgetrokken waarom dan opeens nu wel? Wel, ik heb daar een bevredigend antwoord op gevonden.

Het heeft te maken met de levensfase waarin al deze mensen zich bevinden. Linkedin.com had wellicht wel MidLife.com kunnen heten. Het verleden herleven om de toekomst in te kunnen gaan, zoiets. En het is wel spannend, want wie heeft er de meeste rimpels na al die tijd? En zo dubbelen we onze jeugd ook nog eens. Want immers vroeger konden we zo samen lachen, flirten, dansen en stappen? Dan kunnen we vast nog dunnetjes overdoen. Nog een keer jong. Nog eens keer mal. Dubbele pret. Multi Vocaal. Ach, ach.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Het hemelsche gerecht...wanbetaler ontsnapt, eiser verlicht.

‘Het hemelsche gerecht heeft zich ten lange leste   Ontferremt over my, en mijn benaeude veste ’                       Uit het Toneelstuk ‘Gijsbrecht van Aemstel’  van Joost van den Vondel (1659)  De Rechter.  Acryl op katoen  80x60 cm AM 2024. Met dit citaat uit het Toneelstuk van Vondel dat ieder Nieuwjaar her en der in Nederland wordt opgevoerd,   open ik deze blog en wil met jullie delen dat soms, ja misschien vaker dan ik dacht het aards gericht niet helemaal uitgebalanceerd is. Derde kerstdag 2023 gaf ik, werkend als zelfstandig scriptiecoach, een vordering op een van mijn afstudeerders uit handen. Want ondanks mijn pogingen om, gesterkt door leveringsvoorwaarden hem tot rede te brengen weigerde hij mijn rekening voor verrichte werkzaamheden te betalen. Wie schetst mijn verbazing dat zelfs toen het incassobureau, dat ik in de arm had genomen, een volledige incassopr...

Alles wat God verboden heeft redt onze Economie!

  Alles wat God verboden heeft redt onze Economie! De vlucht in de duurzaamheid heeft nu een zodanige vormen aangenomen dat het leven in Nederland duur is geworden voor de burgers, buitenlui en bedrijven! Willen we het BNP op peil houden zullen we een tegenovergestelde beweging moeten maken. Diensten, c.q. de diensteneconomie waar Nederland recht op af holt, levert weliswaar nog wel werkgelegenheid op maar geen productie. Het BNP zal gaan dalen evenals onze joie de vivre. Wat te doen op korte termijn? Het is eigenlijk zo eenvoudig dat ik mij verbaas over de genialiteit, de uitvoerbaarheid en vooral: het verhogende effect op de Nederlandse joie de vivre, toch al niet zo hoog in ons vingerwijzende landje. Wat is dan die eenvoudige oplossing? Dat is de tegenbeweging. Dus als iedereen en alles de ene kant op holt, ren je de andere kant op. Dat betekent dat je opeens alles mag! En daarbij is het effect dat de belastingen die je betaalt weliswaar torenhoog is, maar dat je enorm bij...
  Als de schuurdeuren op zondag open gaan…   Op het platteland wonen betekent ruimte, rust en regelmaat. Alles gaat zijn gang, de boer ploegt, de dominee dartelt rond op huisbezoek en de notaris noteert wat dagelijkse beslommeringen zodat de mensen zich geen zorgen hoeven te maken. Maar als de zes dagen van werken, eten en slapen gedaan zijn dan gebeurt er iets van andere orde. Op de zevende dag vindt er een gedaanteverwisseling plaats. De mensen trekken een ander kostuum aan, lopen naar hun schuren, garages en andere bouwsels en gooien de boel open. Achter die deuren staan paarden of paardenkrachten te wachten op hun bevrijding om zo de eigenaren te bevrijden. In het openzwaaien van die deuren voltrekt zich een grote opluchting, een zucht naar vrijheid een verlangen naar snelheid, herrie en onvoorspelbaarheid.   Een verborgen rijkdom brult en hinnikt en de eigenaren vertonen een brede lach,   zij kiezen een pad waar ze de rest van de week voor werken en ...