Doorgaan naar hoofdcontent

Cross-over

Gisteren bracht Premier Rutte een bezoek aan de stad Manchester, Engeland. Een opvallende uitspraak die hij deed hierover in Dagblad Trouw: “Wat ik daar ging doen?” vroegen mensen mij vorige week “ik had zelf eigenlijk ook geen idee. Dit had ik in elk geval niet verwacht, heel inspirerend”.
Opmerkelijk omdat een Premier zijn kostbare tijd besteedt aan iets waarvan hij zelf tevoren zegt geen flauw benul van te hebben maar vooral opmerkelijk vanwege het woord inspirerend. Want dat is nu precies waarom de creatieve industrie in opkomst is. We hebben inspiratie nodig. U, ik en zelfs de Premier. Laat dat nou precies de core business van creatieve mensen zijn, om inspiratie over te brengen. En daarom groeit de creatieve industrie in deze barre tijden. In Nederland groeit deze sector sneller dan het landelijke gemiddelde en maakt 2% uit van het bruto binnenlands product. In Engeland is dat zelfs 5.6%. Ik ken veel kunstenaars, die deel uitmaken van deze creatieve industrie. Niet dat ze wisten, dat ze deel uitmaken van een officiële sector in Nederland. Kunstenaars waren voor de crisis, onderdeel van onze cultuur.
Gesubsidieerd bungelden ze vaak aan de rand van de maatschappij. Met of zonder alpinopet gingen kunstenaars fluitend aan het werk. Ze maakten prachtige schilderijen of films. Ze dansten in theaterproducties of zaten reclamecampagnes uit te denken met een glas whiskey in hun handen. Ondertussen liep de Economie over de hele wereld krakend vast. Toen we vorig jaar een nieuw kabinet kregen was ongeveer de eerste maatregel om flink te snoeien op alle subsidies op de hele cultuur sector. Dit leek onbarmhartig. Luid protest, ook vanuit de kunstenaars, wakkerde snel aan. Maar er ontstond ook iets nieuws door deze –achteraf- briljante maatregel.
De culturele sector werd zichtbaar! Een mooi voorbeeld is een interview, in alweer Trouw, van vorige week. In dat interview vertelde de directeur van het Meermanno museum in Den Haag dat ook zij bezwaar hadden tegen de maatregelen, zelfs met een gerechtelijk proces tegen de overheid hadden gedreigd. Maar toen, ja toen raakten ze geïnspireerd. De kracht van de verbeelding sloeg toe. Ze gingen aan de gang en binnen een half jaar hadden ze dankzij een communicatie campagne zo veel geld bij elkaar gebracht dat ze in het vervolg hun eigen broek voor een groot gedeelte kunnen ophouden! De directeur vertelde erbij dat hij vooral zo blij was omdat het museum veel zichtbaarder was geworden. Een voorbeeld van de wijze woorden van Einstein :”Necessity is the mother of invention”. En de kunstenaars? Ze zijn opgenomen in de door deze regering uitgeroepen negen topsectoren. Niets meer bungelen op het randje van de maatschappij.
Richard Florida, Wetenschapper aan de George Mason Universiteit, en schrijver van het boek (2002) “The rise of the Creative Class” voorspelde al dat de creatieven een grote rol gaan spelen in stedelijke ontwikkeling.
Het is een mooi geval van cross-over, een begrip uit de kunst, dat staat voor het toepassen van een mengeling van stijlen . De cross-over van kunstenaars, van de creatieven, zal ongetwijfeld leiden tot het scheppen van een nieuw kunstwerk: een economie waar beeldend vermogen net zo zwaar meetelt als eigen vermogen.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Als mensen er niet meer zijn

  Vandaag besloot ik na lange afwezigheid, eens in Linkedin te duiken. De aanleiding was dat ik contact wilde houden met ex-studenten en afstudeerders. Natuurlijk wilde ik eerst kijken wie er al met mij verbonden was via dit platform. Een dubbele uitnodiging lijkt wel erg wanhopig. De lijst van contacten verscheen en op de derde plaats stond de naam van een kennis die ruim een maand geleden overleden was. Haar, voor mij, plotselinge overlijden had mij behoorlijk geraakt en toen ik opeens haar naam zag, sloeg ook nog het bewustzijn van de eindigheid toe. Zij staat gewoon nog op Linkedin, en het leek mij verstandig om dan haar als contact maar te ‘verwijderen’. Toen ik dat probeerde te doen, werd mij eerst medegedeeld dat ik het contact ging verwijderen, maar dat de persoon zelf daarvan niet op de hoogte werd gesteld. Daarmee sloeg al helemaal het mysterie van het leven toe. Een dode verwittigen dat zij uit een contactenlijst wordt verwijderd zal in de ogen van het heelal een futilit...

Funky Nassau

Een Blog over een cadeautje aan jezelf. Dansen! Sinds 6 jaar dans ik twee keer per week bij Bruce Dance Factory in Eindhoven. En dat is goed voor de conditie, de ontspanning, de energie en levenslust. maar vooral: dat gevoel!!   Het gevoel dat je krijgt als je regelmatig danst bij Bruce Dance Factory (BDF) laat zich misschien wel het beste beschrijven als   ´ Funky Nassau ’. Open deze link terwijl je verder leest.  https://www.youtube.com/watch?v=XOann4GOpm8   Vandaag had ik een gesprek met de oprichter en eigenaar van BDF, Bruce Yanez, na de maandagochtend dance work out. De aanleiding was een uitdagende choreografie,  waar zowel Bruce als wij helemaal in op gingen, daar spraken we na de les verder over. ‘Welke inspiratie zagen wij vanochtend Bruce?’ ‘Voor de les dacht ik even heel sterk aan mijn moeder’ vertelde Bruce, ‘en als vanzelf had ik de choreografie voor de les gebaseerd op haar’. ’Hoe zit dat dan Bruce was je moeder ...
  Als de schuurdeuren op zondag open gaan…   Op het platteland wonen betekent ruimte, rust en regelmaat. Alles gaat zijn gang, de boer ploegt, de dominee dartelt rond op huisbezoek en de notaris noteert wat dagelijkse beslommeringen zodat de mensen zich geen zorgen hoeven te maken. Maar als de zes dagen van werken, eten en slapen gedaan zijn dan gebeurt er iets van andere orde. Op de zevende dag vindt er een gedaanteverwisseling plaats. De mensen trekken een ander kostuum aan, lopen naar hun schuren, garages en andere bouwsels en gooien de boel open. Achter die deuren staan paarden of paardenkrachten te wachten op hun bevrijding om zo de eigenaren te bevrijden. In het openzwaaien van die deuren voltrekt zich een grote opluchting, een zucht naar vrijheid een verlangen naar snelheid, herrie en onvoorspelbaarheid.   Een verborgen rijkdom brult en hinnikt en de eigenaren vertonen een brede lach,   zij kiezen een pad waar ze de rest van de week voor werken en ...