Doorgaan naar hoofdcontent

Zwerfkat en de ‘Stank voor dank’ Affaire





Al enkele weken scharrelt er rond ons huis een rode gestreepte kater. Ik ben dol op katten maar betrap mijzelf in dit geval op een grote inconsequentie.

a) ik ben dol op katten als ze niet stinken

deze zwerfkat heeft overal in onze tuin tegen aan zitten spritzen. Is dus al weken bezig ons territorium te veroveren maar dat lijkt mij toch echt niet de manier. Niet handig want hoe meer hij spritzt des te onaangenamer hij wordt in onze ogen. En dat is nou weer qua zwerfkat niet handig want zo krijg je natuurlijk nooit iets lekkers toegeworpen!

b) ik houd niet van klagelijk gemiauw (dat geldt ook voor mensen). En deze kater klaagt de hele dag door. Waarover? Geen idee, hij is best wel dik dus ondervoed is hij niet. Misschien is hij eenzaam. Maar ja dan is gedrag genoemd onder a) ook weer niet handig.

c)ik haat schuldgevoel, en deze rode kater appelleert daar flink aan.

Mijn liefste kat ooit, Frits, die ik bijna 19 jaar als trouwe metgezel had, was ook in eerste instantie een zwerfkat. En die heb ik wel aangehaald, gevoed, en ‘gedomesticeerd’. Maar, wat de naam ‘Frits’ misschien niet doet vermoeden, deze voormalige zwerfkat was een vrouwtje. Dus lekker niet stinken.

Dus ik laat de rode kater voor wat ie is. En dat knaagt. Heb overwogen hem aan te halen, te laten ‘helpen’ bij de Dierenarts en dan alsnog te domesticeren. Maar zo vertelde de dierenjuwelier mij, castreren is geen garantie voor welriekende heeren.



Reacties

Populaire posts van deze blog

Het hemelsche gerecht...wanbetaler ontsnapt, eiser verlicht.

‘Het hemelsche gerecht heeft zich ten lange leste   Ontferremt over my, en mijn benaeude veste ’                       Uit het Toneelstuk ‘Gijsbrecht van Aemstel’  van Joost van den Vondel (1659)  De Rechter.  Acryl op katoen  80x60 cm AM 2024. Met dit citaat uit het Toneelstuk van Vondel dat ieder Nieuwjaar her en der in Nederland wordt opgevoerd,   open ik deze blog en wil met jullie delen dat soms, ja misschien vaker dan ik dacht het aards gericht niet helemaal uitgebalanceerd is. Derde kerstdag 2023 gaf ik, werkend als zelfstandig scriptiecoach, een vordering op een van mijn afstudeerders uit handen. Want ondanks mijn pogingen om, gesterkt door leveringsvoorwaarden hem tot rede te brengen weigerde hij mijn rekening voor verrichte werkzaamheden te betalen. Wie schetst mijn verbazing dat zelfs toen het incassobureau, dat ik in de arm had genomen, een volledige incassopr...

Alles wat God verboden heeft redt onze Economie!

  Alles wat God verboden heeft redt onze Economie! De vlucht in de duurzaamheid heeft nu een zodanige vormen aangenomen dat het leven in Nederland duur is geworden voor de burgers, buitenlui en bedrijven! Willen we het BNP op peil houden zullen we een tegenovergestelde beweging moeten maken. Diensten, c.q. de diensteneconomie waar Nederland recht op af holt, levert weliswaar nog wel werkgelegenheid op maar geen productie. Het BNP zal gaan dalen evenals onze joie de vivre. Wat te doen op korte termijn? Het is eigenlijk zo eenvoudig dat ik mij verbaas over de genialiteit, de uitvoerbaarheid en vooral: het verhogende effect op de Nederlandse joie de vivre, toch al niet zo hoog in ons vingerwijzende landje. Wat is dan die eenvoudige oplossing? Dat is de tegenbeweging. Dus als iedereen en alles de ene kant op holt, ren je de andere kant op. Dat betekent dat je opeens alles mag! En daarbij is het effect dat de belastingen die je betaalt weliswaar torenhoog is, maar dat je enorm bij...
  Als de schuurdeuren op zondag open gaan…   Op het platteland wonen betekent ruimte, rust en regelmaat. Alles gaat zijn gang, de boer ploegt, de dominee dartelt rond op huisbezoek en de notaris noteert wat dagelijkse beslommeringen zodat de mensen zich geen zorgen hoeven te maken. Maar als de zes dagen van werken, eten en slapen gedaan zijn dan gebeurt er iets van andere orde. Op de zevende dag vindt er een gedaanteverwisseling plaats. De mensen trekken een ander kostuum aan, lopen naar hun schuren, garages en andere bouwsels en gooien de boel open. Achter die deuren staan paarden of paardenkrachten te wachten op hun bevrijding om zo de eigenaren te bevrijden. In het openzwaaien van die deuren voltrekt zich een grote opluchting, een zucht naar vrijheid een verlangen naar snelheid, herrie en onvoorspelbaarheid.   Een verborgen rijkdom brult en hinnikt en de eigenaren vertonen een brede lach,   zij kiezen een pad waar ze de rest van de week voor werken en ...