Count your blessings

Count your blessings

De maand januari staat in het teken van de Spiritualiteit en de Natuur.

Twee grote niet te vatten begrippen, dus gaan we op zoek naar manieren om toch een beetje vat op de zaak te krijgen. Met de Spiritualiteit zit dat wel goed, tijdschriften, lezingen, workshops en zelfhulpboeken genoeg. En de Natuur? Ook daar begint Nederland vat op te krijgen.

Want, zoals u misschien al weet, staat ieder tweede weekend van januari in het teken van de huis-, tuin- en keuken vogel! In een oproep via de radio worden we allemaal verzocht het aantal vogels in onze tuin te tellen en dit te melden op een speciale website www.tuinvogeltelling.nl.

Daar heb ik even over na moeten denken.
Ja, ik snap dat we allemaal nog bewuster moeten zijn van de natuur. Dat we daar goed voor moeten zorgen. En waar begint dat? Juist gewoon dichtbij.

Maar hoe ziet dat er uit in onze straat?

‘Dat is 1 mees, 1 merel, ja en een Vlaamse Gaai, oh nee, toch niet. Die zit al bij de buren. Dus ik meld 2 vogels in mijn tuin, of toch 3, immers ik heb hem wel gezien hoor!’
En bij de buren, ja, daar waren ze ook al wild aan het tellen geslagen:
‘1 roodborstje, twee duiven en 1 Vlaamse Gaai, of, wacht nee, die is nu bij de buren, maar ja, ik heb hem wel gezien dus ik ga hem wel aangeven hoor!’

De buren daarnaast sloegen ook al aan het tellen: ‘2 koolmeesjes en 1 duif en een, mmm wat is dat voor een rare vogel, even vogelen op internet, oh, dat is een Vlaamse Gaai! Bijzonder, oh hij vliegt weg, oh maar ik heb hem wel gezien hoor dus ik meld hem wel aan ‘.

En zo telt onze straat de vogeltjes.

Meldt het op de website.

En dan? A) de gegevens zijn niet goed. B) ze zijn eigenlijk slecht. Een bonus zit er voor onze straat niet meer in.

Of wacht, wat doen ze bij de Familie Jansen?

Kijk eens, wat doen ze???

Ze geven de vogels voer van excellente kwaliteit, echt, dat begint al ’s ochtends als de vogels het hongerigst zijn. En ja. De hele familie Jansen is driftig aan het tellen:

‘7 koolmeesjes, 3 roodborstjes, 7 duiven. 3 Vlaamse Gaaien (?).

En ieder dag komen er meer bij, uit al die tuinen weggelokt met het voer, en de opwinding die er in de tuin bij de familie Jansen heerst. De laptop standaard bij de hand om deze fantastische resultaten meteen door te kunnen geven. Ja, bij de familie Jansen hebben ze het goed begrepen. Count your blessings!

Reacties

Populaire posts van deze blog

Funky Nassau

Een Blog over een cadeautje aan jezelf. Dansen! Sinds 6 jaar dans ik twee keer per week bij Bruce Dance Factory in Eindhoven. En dat is goed voor de conditie, de ontspanning, de energie en levenslust. maar vooral: dat gevoel!! Het gevoel dat je krijgt als je regelmatig danst bij Bruce Dance Factory (BDF) laat zich misschien wel het beste beschrijven als ´ Funky Nassau ’. Open deze link terwijl je verder leest. https://www.youtube.com/watch?v=XOann4GOpm8 Vandaag had ik een gesprek met de oprichter en eigenaar van BDF, Bruce Yanez, na de maandagochtend dance work out. De aanleiding was een uitdagende choreografie, waar zowel Bruce als wij helemaal in op gingen, daar spraken we na de les verder over. ‘Welke inspiratie zagen wij vanochtend Bruce?’ ‘Voor de les dacht ik even heel sterk aan mijn moeder’ vertelde Bruce, ‘en als vanzelf had ik de choreografie voor de les gebaseerd op haar’. ’Hoe zit dat dan Bruce was je moeder danslerares?’ Ha, ha,

Meer lezen

Moederdag en nacht

's Avonds laat, net voor het slapen gaan wil ik nog even contact hebben met mijn moeder. Daarom loop ik dan even naar buiten. Dan kijk ik naar de sterrenhemel. Ik kijk omhoog en vraag: ’zie je me?’ en ik geloof dan dat ze daar aan de bar zit met mijn vader. In de sfeer van de vijftiger jaren, met een cocktail in de hand. Ze is gelukkig. Onbezorgd. Het is een andere dimensie die ik kan aanraken als ik naar de sterrenhemel kijk. Terwijl ik hier gewoon op aarde mijn leven leid, ben ik verbonden met iets daarbuiten. De tijdloze verbondenheid met mijn moeder vertaalt zich in de sterren aan de hemel. Dat zal misschien wel de bedoeling zijn van de sterren. Want immers als je ze ziet zijn ze al lang gestorven. Op dat moment, als ik naar buiten loop stel ik mij in contact met de oneindigheid en bestaat er geen tijd meer. Van moeder op dochter en daarna. Want een moeder geeft de tijd aan haar dochter, en de dochter geeft weer de tijd aan haar dochter. Het is een eindeloze verbintenis

Meer lezen

Als de schuurdeuren op zondag open gaan… Op het platteland wonen betekent ruimte, rust en regelmaat. Alles gaat zijn gang, de boer ploegt, de dominee dartelt rond op huisbezoek en de notaris noteert wat dagelijkse beslommeringen zodat de mensen zich geen zorgen hoeven te maken. Maar als de zes dagen van werken, eten en slapen gedaan zijn dan gebeurt er iets van andere orde. Op de zevende dag vindt er een gedaanteverwisseling plaats. De mensen trekken een ander kostuum aan, lopen naar hun schuren, garages en andere bouwsels en gooien de boel open. Achter die deuren staan paarden of paardenkrachten te wachten op hun bevrijding om zo de eigenaren te bevrijden. In het openzwaaien van die deuren voltrekt zich een grote opluchting, een zucht naar vrijheid een verlangen naar snelheid, herrie en onvoorspelbaarheid. Een verborgen rijkdom brult en hinnikt en de eigenaren vertonen een brede lach, zij kiezen een pad waar ze de rest van de week voor werken en naar verlangen. O

Meer lezen

Anneke Beelaerts

Zoeken in deze blog